"Met een muziekje op dingen mooi maken"

Maarten - schilder bij Meubelspuiterij Midden-Nederland

Scroll naar beneden

Maarten verloor zichzelf in Thailand,

maar vond de weg terug

Zij-instromer Maarten is een open, zelfbewuste en creatieve jongeman met een goede baan en een gezonde dosis ambitie. Toch lachte het leven hem niet altijd toe. Tien jaar van zijn leven kampte hij met verslavingsproblematiek. “Ik was sterker dan ik toen besefte, anders had ik dit verhaal niet kunnen vertellen”, zegt hij nu. Spoiler: dat verhaal kent een happy end.

zo liet maarten zich omscholen

Een doordeweekse namiddag, laat in mei. Maarten is zojuist voldaan teruggekeerd van zijn werk bij Meubelspuiterij Midden-Nederland in Amersfoort. “Ik heb een mooie dag gehad”, vertelt hij opgewekt. “Sowieso vind ik mijn werk erg leuk. Lekker bij mensen thuis, keukens schilderen en dingen mooi maken. Daar hou ik van. Ben ik niet op locatie, dan ben ik in de werkplaats te vinden. Lekker gevarieerd dus!”

Maarten, bouwjaar 1992, heeft een normale jeugd. Na zijn basisschool gaat hij naar het vwo. Bij nader inzien past dat niet helemaal bij hem. Een treetje lager dan maar: de havo. Maarten kan het prima bijbenen, maar is tegelijkertijd ook zoekende. “Ik had in die tijd geen flauw idee wat ik wilde en waar ik blij van werd. Ik was een weinig gemotiveerde student. Uiteindelijk haalde ik wel mijn havodiploma, al had ik daar twee pogingen voor nodig”, blikt hij terug.

tussenjaar in thailand

Na al die jaren in de schoolbanken vindt Maarten het tijd voor een tussenjaar. Met zijn bijbaantjes, vooral achter de bar en draaitafel, verdient hij genoeg om een retourticket Thailand te kopen. “Ik deed daar drie maanden lang vrijwilligerswerk bij een organisatie die zich inzet voor de ontwikkeling van kinderen. Ik voelde me daar helemaal thuis.”

Na zijn vlucht zet Maarten weer voet op Nederlandse bodem. Maar in zijn hoofd blijft hij in Thailand. “Ik wist meteen dat ik terug wilde, nee, móést. Ik hield van de mensen en de cultuur. Het voelde goed om zinvol werk te doen in ruil voor kost en inwoning, midden in de jungle. Ik kon goed gedijen in dat klimaat. Niet alleen door de temperatuur, maar ook door de mentaliteit. En dus ging ik in Nederland allerlei werk doen, om te zorgen dat ik geld verdiende om weer terug te kunnen. In de bouw, als dj, in de horeca: alles. Thailand beschouwde ik in die tijd als een soort vlucht. Ik zette het land op een voetstuk.”

feestjes en biertjes

Eenmaal genoeg gespaard keert Maarten weer terug naar zijn geliefde Aziatische land. “Het voelde daar als vakantie. Ik bezocht veel feestjes en greep wat al te makkelijk naar een biertje. Het leek wel alsof de gelegenheid er daar altijd was om me losser te gedragen en de teugels te laten vieren. Ik was daar blijkbaar best gevoelig voor, merkte ik achteraf.”

Weer terug in Nederland gaat het mis. Maarten heeft zijn roeping nog niet gevonden en zoekt zijn heil in verdovende middelen. Geen biertjes, zoals in Thailand, maar zwaarder geschut. “Wat ik gebruikte? Allesbehalve alcohol. Daarvan werd ik moe. Ik zocht mijn toevlucht vooral in middelen die me energie gaven.“

schaamte

Het duurt niet lang of Maarten kan niet meer zonder drugs. “Het sloop er geleidelijk in en voor ik het wist was er geen weg meer terug. Ik wist wel redelijk snel dat ik hulp nodig had, maar het duurde een paar jaar voordat ik grip kreeg op het probleem en daadwerkelijk werk had gemaakt van die hulp. Dankzij die hulp kon ik uiteindelijk ook afkicken. Gelukkig maar. Ik denk weleens terug aan die tijd en dan zie ik een versie van mezelf die helemaal niet zo leuk was – en dan druk ik me voorzichtig uit. Ja, daar schaam ik me voor.”

“Tegelijkertijd ben ik trots dat ik het overwonnen heb. Als ik terugkijk, is het bijzonder dat ik nog leef en er zelfs zonder kleerscheuren vanaf ben gekomen. Maar ik zal altijd alert moeten blijven. Gelukkig kan ik mezelf, ondanks mijn problematische verleden, nu zien als een normaal persoon. Dat verleden blijft onderdeel van wie ik ben, maar ik kan er nu mee leven.”

toekomst

Uiteindelijk wordt het in 2020 weer licht. Maarten slaagt erin om clean te worden en durft weer naar de toekomst te kijken. En dus ook naar betaald werk. Al snel besluit hij zich te richten op werk in vastgoedonderhoud. “De bouw heb ik altijd interessant gevonden. Een jaar of tien geleden schilderde ik voor de Amersfoortse woningbouw huurwoningen. Heel basic, met rollers en latex. Een muziekje op en dingen mooi maken. Dat vond ik prima om te doen. In die hoek zocht ik het dus opnieuw.”

Het kost Maarten nog wel wat moeite om daadwerkelijk aan de slag te komen. Hij legt contact met een jobcoach, maar weinig bedrijven zijn enthousiast. “Toen heb ik bij de gemeente aan de bel getrokken en om een opleiding gevraagd. De gemeente wilde me uit de bijstand en ik wilde graag werken. Daar stonden ze gelukkig voor open.”

geweldig leuk werk

Via OnderhoudNL en met hulp van OpStap Personeelsdiensten komt Maarten uiteindelijk op de plek van bestemming. Hij legt de inzetbaarheidstest met goed gevolg af en bewijst uit het goede hout te zijn gesneden. Om een al lang verhaal niet nog veel langer te maken: sinds februari 2022 is Maarten gewaardeerd medewerker van Meubelspuiterij Midden-Nederland. “Mijn werkgever Richard is superenthousiast over me. En ik vind het werk geweldig leuk om te doen. Ik heb mijn draai hier hélemaal gevonden en heb in korte tijd al veel geleerd. Nu houd ik me vooral bezig met schilderwerk en voorbereidende werkzaamheden, maar ik hoop over een tijdje ook het spuiten onder de knie te krijgen.”

Aan doelen dus geen gebrek bij Maarten, al blijft hij waakzaam en met beide benen op de grond. “Ik heb genoeg ambities en hoop over een jaar of tien voor mezelf te beginnen. Wat precies, dat weet ik nog niet. Maar dat is toekomstmuziek. Ik kom uit een tumultueuze periode en ben vooral blij dat het nu weer zo goed gaat. Ik wil nu lekker mijn werk doen, leren en wat sparen, in rustig vaarwater. Ik ervaar nu stabiliteit en voel me veilig in deze omgeving. Dat betekent veel voor me. Ik weet namelijk hoe anders het kan zijn.”