"Van buckets kip naar emmers verf"

Chardley - schilder bij Schildersbedrijf Lefering

Scroll naar beneden

Chardley volgde zijn hart en is weer blij: ‘Het is een prachtig vak’

Het is niet moeilijk om overeenkomsten te ontdekken tussen zij-instromer Chardley Rimon en sprinter Churandy Martina. Ze zijn allebei eind dertig en werden geboren op Curaçao. Beiden zijn positief, lachen veel en zijn de rust zelve. Maar er is ook een belangrijk verschil: waar Churandy vooral zijn benen laat spreken, werkt Chardley het liefst met zijn handen. Dat doet hij na zijn omscholing bij Schildersbedrijf Lefering in Lichtenvoorde. En dat gaat zó goed, dat hij nu al een inspiratiebron is voor anderen.

zo liet chardley zich omscholen

Chardley woont sinds oktober 2021 in Aalten, de plaats waar AC/DC-gitarist Angus Young een villa heeft. De roots van Chardley liggen op Curaçao. “Ik heb daar tot ongeveer mijn twintigste gewoond. Elk jaar ga ik er nog wel een keer naartoe om mijn moeder te bezoeken. Dat is ook wel genoeg, haha. Weet je, het is daar zó warm: altijd wel 35 graden. Ik kan me voorstellen dat Nederlanders het fijn vinden om daar in de winter op te warmen. Maar het hele jaar door, pfff. Nee, hier in Nederland is het beter.”

Sinds 2006 heeft Chardley dan ook weinig last van tropische temperaturen. In dat jaar kwam hij in Nederland wonen. “Op Curaçao liggen de kansen niet voor het oprapen. Het is echt moeilijk om daar werk te vinden. In Nederland zijn er veel meer mogelijkheden. Toen ik hierheen kwam, wilde ik tekenaar of schilder worden. Van jongs af aan heb ik een passie voor tekenen en ik heb daar ook wel talent voor. Maar ik belandde in de horeca. Daar heb ik jarenlang mijn geld mee verdiend.”

van Buckets naar emmers

Chardley’s laatste horeca-avontuur was in de keuken van een fastfoodrestaurant in Hoofddorp, waar hij in 2019 begon. Als teamleider deelde hij de lakens uit in de keuken en zorgde hij dat de buckets – en magen – van hongerige klanten rijkelijk werden gevuld. “Ik vond het leuk werk. Lekker aanpakken en tegelijkertijd veel contact met collega’s en klanten. Het beviel me wel.”

Helaas voor de opgewekte dertiger duurde het kijkje in de keuken niet lang. “Door corona moest ons restaurantgedeelte lange tijd sluiten. Ik kon daardoor nog maar ongeveer de helft van mijn uren maken. En daarmee raakte ik ook de helft van mijn inkomen kwijt. Het gevolg was dat mijn vrouw en ik onze huurstudio in Badhoevedorp moesten verlaten, want die konden we niet meer betalen. We kwamen van het ene op het andere moment in financieel zwaar weer. Het was een moeilijke tijd”, blikt hij terug.

Uiteindelijk besloot Chardley om te vertrekken bij het restaurant. “Ik kon er niet genoeg geld verdienen. Het liefste wilde ik iets gaan doen met mijn talent: tekenen of schilderen. Maar voor mij was het moeilijk om mijn potlood te pakken in een tijd waarin ik zorgen had. Stress is een creativiteitskiller, weet je. Ik kon nergens inspiratie vinden.”

corona op curacao

Niet lang na zijn vertrek uit de horeca vertrok Chardley naar zijn geboorte-eiland voor een vakantie van een paar weken. Tenminste, dat was de bedoeling, maar corona verstoorde zijn plannen andermaal. “Ik raakte eerst zelf besmet, waardoor ik niet terug naar Nederland kon. En daarna ging het eiland op slot. Curaçao werd zwaar getroffen door corona en was lange tijd geïsoleerd. Uiteindelijk ben ik er een half jaar gebleven voordat ik weer terug naar Nederland kon.”

Eenmaal thuis begonnen Chardley’s handen al snel te jeuken. Hij wilde weer aan de slag. “Een uitkering trekken is niks voor mij. Ik had zin in een nieuw avontuur. Ik wilde mijn handen gebruiken om andere mensen blij te maken. Via via kwam ik in aanraking met Joey Krabben van OpStap Personeelsdiensten. Samen kwamen we tot de conclusie dat een baan als schilder perfect voor mij was. Toen ging het balletje snel rollen. In februari van dit jaar begon ik aan het zij-instroomtraject. Eerst school, daarna de stage bij Schildersbedrijf Lefering in Lichtenvoorde. En na mijn stage ben ik daar in dienst gekomen.”

hard en met het hart

Hoe het Chardley bevalt bij Lefering? “Ik heb heel veel plezier in wat ik doe en ga graag naar mijn werk. Ik werk hard en met mijn hart. Mijn werk is supergevarieerd. Ik schilder van alles, zowel binnen en buiten. Buiten ben ik het liefst, tenzij het regent of zo warm is als op Curaçao. En tegelijkertijd leer ik. Van mijn collega’s, maar ik ga na de zomer starten aan een bbl-opleiding. Zo wil ik een nog betere en completere schilder worden.”

Na het vullen van buckets in de keuken van het fastfoodrestaurant leegt Chardley nu emmers met verf. Het gaat hem goed af en hij wil anderen motiveren om te kiezen voor werk in vastgoedonderhoud. “We hebben in Nederland meer vakmensen nodig. Ik moedig iedereen aan om met zijn of haar handen te werken. Dit werk wordt erg ondergewaardeerd, maar het is een prachtig vak. Volg je hart en pak zelf de regie over je leven en loopbaan. Bij mij pakte dat heel goed uit. Nee, ik heb geen intentie om ooit nog terug te keren bij mijn vorige werkgever. Ook niet om te eten, nee. Dat is veel te ver weg, want deze keten zit niet in de Achterhoek.”

leergierige mensen

Chardley’s werkgever Schildersbedrijf Lefering is niet onbekend met het fenomeen zij-instromers. Directeur Stan Lefering: “Momenteel werken er vier in ons bedrijf. Dat bevalt ons erg goed. Zij-instromers zijn over het algemeen leergierige mensen met wat meer levenservaring. Wij merken dat zij-instromers vaak erg gemotiveerd zijn. ze hebben een bewuste keuze gemaakt voor deze branche, dus ze doen werk dat ze echt leuk vinden. Natuurlijk kost het als werkgever geld om nieuwe medewerkers op te leiden, maar we zien dat als een investering die we er graag voor over hebben. Het is een prima manier om aan goede en gemotiveerde vakmensen te komen.”

Over Chardley is Stan helemaal content. “Chardley is elke dag vrolijk, heel leergierig en staat open voor feedback. Hij leert snel, levert kwaliteit en heeft het werk echt in de vingers. Alle collega’s willen graag met hem werken. Dat zegt genoeg, toch? Hij doet het super. Ik ben blij!” Churandy en Chardley hadden het niet beter kunnen verwoorden.